POKUTA

•  wewnętrzną przemianę życia (ma poprawiać moją relację z Bogiem, głębsze przeżywanie wiary)
•  zerwanie z grzechem
•  postanowienie poprawy (nie tylko myślne, ale także konkretne) oraz nadzieję na miłosierdzie Boże
•  Grzech ciężki zrywa naszą jedność z Bogiem oraz narusza naszą jedność z Kościołem (bo każdy nasz grzech dotyka nie tylko mnie, bliźniego, ale każdego w Kościele). Bóg w sakramencie spowiedzi przez posługę kapłana odpuszcza nam grzechy. Częste przystępowanie do sakramentu pokuty ma na celu nie tylko odpuszczenie grzechów, ale także umocnienie na drodze nawrócenia.

Warunki dobrej spowiedzi:

• Rachunek sumienia – przypomnienie sobie wszystkich grzechów od ostatniej, dobrze odprawionej spowiedzi.
• Żal za grzechy – boleść duszy z powodu zranienia Boga – Najlepszego Ojca. Bóg bez żalu nie odpuszcza żadnego grzechu.
• Mocne postanowienie poprawy – postanowienie unikania wszystkich grzechów, zwłaszcza ciężkich oraz sposobności do grzechu. Postanowienie to dotyczy także naprawy wyrządzonego zła.
• Spowiedź szczera – wyznanie wszystkich zapamiętanych od ostatniej spowiedzi grzechów przed kapłanem (Boga nigdy nie okłamię).
• Zadośćuczynienie – wypełnienie zadanej przez kapłana pokuty i naprawienie wszystkich szkód (w miarę możliwości) wyrządzonych przez grzech.

Sakrament pokuty i pojednania sprawowany jest każdego dnia 15 minut przed rozpoczęciem Mszy św.

Okazja do spowiedzi również w I piątek miesiąca od godz. 17.00.

W obu naszych kaplicach sakrament pokuty i pojednania celebrujemy w oddzielnych pomieszczeniach z konfesjonałem. W te dni, w których Msza św. poprzedzona jest nabożeństwem okazja do spowiedzi przed nabożeństwem lub w trakcie jego trwania.